انتشار مقاله «مقدمه ای بر طراحی و کاربرد نظام اطلاعات شهری» در فصلنامه تبریز پژوه

فصلنامه آموزشی و پژوهشی «تبریز پژوه» وابسته به معاونت برنامه‌ریزی و توسعه سرمایه انسانی شهرداری تبریز، که در هر دوره به یکی از موضوعات محوری مرتبط با شهرسازی و توسعه شهری می‌پردازد، در شماره 10 خود در بهار 1403 رویکرد «شهرهای داده‌محور» را مورد مطالعه و مداقه قرار داده است. مقاله «مقدمه ای بر طراحی و کاربرد نظام اطلاعات شهری» به نگارش وحید ملیحی به عنوان نخستین مقاله، به صورت تفصیلی به مفاهیم، کارکردها، اهمیت و نتایج به کارگیری نظام اطلاعات شهری در عصر حاضر پرداخته است.

جریان نامرئی کوید-۱۹ و تناقض‌های کمدی ـ تراژدی در شهرها

نگاهی به جریان کوید 19 و تبعات آن در ماهیت شهرها در «خانه گفت‌وگوی شهر»؛

نوشته: وحید ملیحی

با پدیدار شدن ویروس کوید-۱۹ به نظر می‌رسد با مجموعه‌ای از مفاهیم و عواملی «متناقض» مواجه شده‌ایم. شرایط به وجود آمده از این بحران، همزمان و توأمان، کمدی و تراژدی هستند.

با پاندمی کرونا، منتظر چه آینده‌ای باید بود

جهانِ این روزها چندماهی است که درگیر یکی از بزرگترین بحران‌ها و چالش‌های حیات بشری شده است. بیمِ انسان‌ها و کشورها از مشکلات بزرگی چون جنگ و رویارویی‌های نظامی، در حال حاضر معطوف به یک موجود سلولی شده است. شیوع ویروس کوید-19 یا به اصطلاح عام ویروس کرونا، جهان را با چالش‌ها و بحران‌های جدی و عمیقی روبرو ساخته است.

بروز این بحران، به خاطر ماهیت ناشناخته، مرموز و خطرناکی که دارد، روی مهمترین عوامل حیات بشری، همچون زیست جمعی، روابط اجتماعی، اقتصاد و معیشت، آمد و شد و ... اثر مخرب و ویرانگیری داشته است.

تکامل اعتماد

حتماً این اتفاق جالب را شنیده‌اید که در اوج جنگ جهانی اول، شب کریسمس سال ۱۹۱۴، در جبهه‌ غربی (مرز آلمان و فرانسه)، سربازان انگلیسی و آلمانی بر خلاف دستورات، سنگر‌هایشان را ترک می‌کنند، از زمین بی صاحب رد می‌شوند، اجساد همرزمانشان را دفن می‌کنند، به هم هدیه می‌دهند و به بازی و شادی مشغول می‌شوند. اما حالا، با اینکه اکثر کشورهای جهان، سالهاست که در صلح و سلامت هستند، از اعتماد خبری نیست. نظر سنجی‌ها نشان می‌دهند که در ۴۰ سال گذشته، آدم‌ها کمتر و کمتر به هم اعتماد می‌کنند.

معما این است:

چرا در زمان صلح، دوستان دشمنی می‌کنند؟
و چرا در زمان جنگ، دشمنان دوست هم می‌شوند؟

شروعی به سبک گذشته

به همین سادگی و سرعت گذشت... 

روزهایی که از لحظه لحظه‌اش شور و شوق فوران می‌کرد و چه روزها و شب‌هایی به همین حال طی می‌شد...

اما مثل یک چشم بر هم زدن، همه‌اش «قدیمی» شد! از بین نرفت؛ اما هواخواهانش به شدت به کاستی گرایید...